Μεγάλη δυσκολία αυτορύθμισης του πόνου που προκαλεί η απουσία ενός πολύ αγαπημένου προσώπου.

Η μονιμότητα του αντικειμένου αναφέρεται στην δυνατότητα να διατηρείς θετικά συναισθήματα για κάποιον ενώ την ίδια στιγμή νιώθεις πληγωμένος, θυμωμένος και απογοητευμένος από την συμπεριφορά του.

Χωρίς αυτή την μονιμότητα, τα άτομα με οριακή εμπειρία βιώνουν κάθε καυγάς ή απομάκρυνση ως την απόλυτη καταστροφή της σχέσης.

Αμφιθυμία μεταξύ αντιθετικών πολώσεων: άσπρο-μαύρο, καλός-κακός, δυνατός-αδύναμος, κτλ.

Αδυναμία σύνθεσης μιας “ολότητας” εσωτερικού αντικειμένου: και καλό και κακό!